ได้กลับมาอีกครั้งในวันสิ้นโลก
น้ำฟ้า หนุ่มน้อยวัย 16 ปีได้มีโอกาสเห็นวันหายนะของโลกและได้ใช้ชีวิตในวันสิ้นโลกเพียงสองปีกว่า ก่อนจะตายไปเพราะความโลภของคนอืี่นและได้โอกาสย้อนกลับมาอีกครั้ง เพื่อแก้ไขชีวิตตัวเอง
ผู้เข้าชมรวม
9,488
ผู้เข้าชมเดือนนี้
51
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
กรุณาอ่านคำเตือนก่อนเข้ามาอ่านนะคะ
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวชายรักชาย ชื่อ สถานที่ เหตุการณ์ ประวัติศาสตร์ ประเพณี และวัฒนธรรม อาจไม่มีอยู่จริง ทุกอย่างเกิดขึ้นจากจิตนาการของผู้แต่งล้วน ๆ ไม่ได้อ้างอิงประวัติศาสตร์ การเมือง การปกครองของประเทศใด ไม่ได้เจตนาจะพาดพิงถึงใคร หรือสถาบันใด ไม่ได้เจตนาจะเหยียดใครหรืออะไรทั้งนั้น
สำนวนภาษาอาจจะสับสนไปบ้าง งงไปบ้าง หรือขาดความสมเหตุสมผล อาจมีคำหยาบคาย การกระทำที่ไม่เหมาะสม ขัดต่อจารีตประเพณีและศีลธรรมอันดีงาม ในเนื้อเรื่องอาจมีการฆ่า เลือด และการทรมาน รวมไปถึงการกระทำอันรุนแรง ต่อเด็กและเยาวชน รวมไปถึงสตรี และผู้สูงอายุ ภัยพิบัติและวันสิ้นโลก ในช่วงเวลานั้นคนเราจะมีความเห็นแก่ตัว เอาตัวรอด จากความตายและความหิวโหย ศีลธรรมใด ๆ มีน้อยจนติดลบได้
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของไรท์ แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น หากไม่ชอบกดออกได้เลยค่ะ หากชอบถูกใจ กรุณากดหัวใจ หรือคอมเมนท์เป็นกำลังใจกันได้ ยินดีรับคำติชมในเชิงสร้างสรรค์ รวมไปถึง ถ้าชอบเอาเข้าชั้นได้เลยนะคะ
จะพยายามปรับปรุง แก้ไขให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไป รักคนอ่านทุกคน ขอบคุณค่ะ
(นิยายจะมีการติดเหรียญหลังจากตอนที่ 5 เป็นต้นไปนะคะ จะติดเหรียญอยู่ที่ 6-10 เหรียญค่ะ)
………………………………………………………………………………………………………………
น้ำฟ้า หรือหยาดพิรุณ เมอร์ดิสัน หนุ่มน้อยวัย 16 ปี สูญเสียคนในครอบครัวให้กับความโลภของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นญาติ จนทำให้เด็กหนุ่มเป็นกำพร้า ถูกใล่ออกจากบ้านที่อยุู่อาศัยมาตั้งแต่เกิด กลายเป็นคนไร้ที่อยู่อาศัย ต้องเร่ร่อนไปจนพบกับเพื่อนที่เรียนห้องเดียวกัน ได้รับการช่วยเหลือจาก ต้นไผ่ และทำงานในร้านอาหารตามสั่งของครอบครัวต้นไผ่ จนวันหนึ่งในช่วงวันสิ้นปี ทุกคนร่วมกันฉลองวันสิ้นปี แต่ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทุกคนต่างหลับไหลไปไม่รู้เนื้อรู้ตัว
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ทุกคนที่หลับต่างตื่นขึ้นมามีอาการแปลกประหลาด พบเจอกับเหตุการณ์และทุกอย่างเปลี่ยนไป คนตายไม่ตาย บางคนได้รับพลังพิเศษ บางคนปกติดี คนตายต่างฟื้นขึ้นมาไล่กัดคนด้วยกันเอง ซึ่งเรียกคนพวกนั้นว่า ซอมบี้ หรือนี่คือวันสิ้นโลกกันนะ
หรือนี่จะเป็นวิธีที่พระเจ้าใช้ลงโทษมนุษย์ หรืออาจจะเป็นบททดสอบของพระเจ้าก็ได้ เพราะสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นนั้น น้ำฟ้า คิดว่ามันเหมือนกับว่าพระเจ้ากำลังทำการสั่งสอนมนุษย์อย่างพวกเราอยู่จริง มันก็คงจะเหมือนกับคำพูดของใครสักคนที่เคยพูดว่า หากเราทำร้ายธรรมชาติมาก ๆ เข้า สักวันมันจะเอาคืน
เขาเคยได้อ่านและได้ดูคลิปที่มีนักพยากรณ์หลายท่านออกมาพูดในเรื่องประมาณว่า จะเกิดภัยธรรมชาติที่คร่าชีวิตมนุษย์มากมาย ไม่ว่าจะเป็นภัยธรรมชาติที่ร้ายแรง ที่เกิดขึ้นทั่วโลก แม้จะไม่พร้อมกัน แต่มันก็เกิดขึ้นบ่อย ไม่ว่าจะเป็นโรคระบาด น้ำท้วม พายุ ภัยแล้ง แผ่นดินไหว หรือภูเขาไฟระเบิด มันคือคำเตือนจากธรรมชาติ
ภัยธรรมชาติที่เริ่มรุนแรงมากขึ้นทุกที จนบางครั้งมนุษย์รับมือแทบไม่ทัน ในปี 2019 เริ่มมีโรคระบาดอย่างหนึ่งเกิดขึ้นมาในโลก กินระยะเวลายาวนานกว่า 3 ปีเชื้อโรคตัวนี้ยังไม่หมดไป มันมีหลายสายพันธ์ุและมีการกลายพันธุ์อีกด้วย จนแล้วจนรอดนักวิจัยทางการแพทย์ก็ไม่สามารถผลิตวัคซีนที่แน่นอนขึ้นมาได้สักที จนวันหนึ่งในปี 2022 พระเจ้าคงจะหมดความอดทนต่อมนุษย์แล้ว
ท่านจึงส่งภัยพิบัติร้ายแรงมาจัดการกับมนุษย์ทั่วโลก นั่นก็คือ ภูเขาไฟทั่วโลกระเบิดขึ้นพร้อมกัน เพียงข้ามคืนหมอกควันหน้าสีเทาดำปกคลุมไปทั่วโลก พร้อมกับฝุ่นจากภูเขาไฟด้วย เพียงคืนเดียวที่ผู้คนและสิ่งมีชีวิตทุกอย่างหมดสติไป ทุกอย่างหยุดนิ่ง เหมือนไม่มีสิ่งใดอยู่เลยบนโลกใบนี้เลย
และหลังจากหายนะของโลกเริ่มต้นขึ้น น้ำฟ้าได้รับพลังพิเศษถึงสามสาย แต่เขาเปิดเผยแค่เพียงสองสายคือ มิติเก็บของที่มีเนื้อที่ประมาณ 5 ไร่ และพลังพฤกษาเท่านั้น เขาไม่ได้บอกทั้งหมด ส่วนต้นไผ่มีพลังน้ำ ที่ทุกคนต้องการ แต่ด้วยเพราะเขาและต้นไผ่มีพลังกายน้อย จึงมักเป็นภาระให้คนอื่น พวกเขาต่อสู้มาได้แค่ 2 ปีกว่าเท่านั้น ก็ยังต้องจบชีวิตลงเพราะน้ำมือของคนโลภ คนเห็นแก่ตัว เหล่านั้น
และยิ่งเจ็บปวดไปกว่าสิ่งใด ๆ คือคนรักหักหลังเขาได้อย่างเจ็บแสบที่สุด เขาถูกคนรักผลักให้ซอมบี้กินแทนตัวเอง เพื่อที่จะได้หนีไป เขาโดนซอมบี่้รุมทึ้ง ก่อนลมหายใจจะขาดหาย น้ำฟ้าขอรัองต่อพระเจ้า ให้เขาได้มีโอกาสอีกครั้ง ขอให้เขากลับมาอีกครั้ง ขอโอกาสได้เตรียมตัว ขอโอกาสให้เขาได้อยู่กับเพื่อนรักนานกว่านี้ ได้เจอรักแท้ในวันสิ้นโลก
ผลงานอื่นๆ ของ เมจิกา* ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เมจิกา*
ความคิดเห็น